به گزارش ایحا از تهران، ششمین جلسه از سلسله نشست های علمی استادان با عنوان: نقدگرائی افراطی(عمل به قرآن، منهای سنت و سیره اهل بیت علیهم السلام) با ارائه دکتر علیرضا کاوند، دانشیار دانشگاه علوم و معار قرآن کریم با حضور اساتید، دانشجویان و کارکنان در مورخ ۴ خردادماه در سالن اجتماعات استاد فقید دکتر علی محمدی برگزار شد.

دکتر علیرضا کاوند اظهار داشت: نظریه «قرآن‌گرایی افراطی» یا همان «اسلام بدون سنت» به‌عنوان یکی از رادیکال‌ترین جریان‌های دینی در جهان اسلام معاصر، در کانون توجه پژوهشگران قرار گرفته است.

این نظریه، که مدعی کفایت مطلق قرآن در همه حوزه‌های دینی است، با کنار گذاشتن سنت نبوی، تفسیری فردی و عقل‌گرایانه از دین ارائه می‌دهد. چهره‌هایی چون سید احمد خان، محمد طه، غلام احمد پرویز، احمد قابل و عبدالکریم سروش از نام‌های مطرح در این عرصه‌اند.

ایشان افزود: در آثار این اندیشمندان، سنت به‌عنوان عنصری مخدوش، تاریخ‌زده یا غیرالهی معرفی شده است. به‌طور مثال، غلام احمد پرویز در کتاب لغات القرآن که به زبان اردو منتشر شده و ترجمه انگلیسی آن نیز انتشار یافته، نماز را نه یک عبادت که نظامی اجتماعی می‌خواند. یا عبدالکریم سروش در بسط تجربه نبوی، سنت را حاصل تجربه بشری پیامبر می‌داند، نه وحی الهی.

اما این دیدگاه مخالفان جدی هم دارد. از نگاه منتقدان، حذف سنت باعث گسست عملی از اسلام تاریخی و فروپاشی نظام فقهی می‌شود. آنان آیات صریح قرآن را درباره اطاعت از پیامبر و تبیین‌گری او، مهم‌ترین استدلال برای رد این نظریه می‌دانند. پیشنهاد بنده این است که به‌جای حذف سنت، باید به «پالایش انتقادی» آن اندیشید؛ راهی که نواندیشانی چون فضل‌الرحمن ملک، طاهر بن عاشور و محمد شحرور آن را پیموده‌اند.